მარტო მილანის ლეგენდა როდია, ის გუნდის სიმბოლოა
და სახეა, აი უკვე ოცი წელიწადია, მილანის დიად წლებში. ბავშობიდან პაოლო
ფეხბურთელობაზე ოცნებობდა და გავდა თავის მამას, "მილანის" სახელგანთქმულ
კაპიტანს, ჩეზარე მალდინს. ადრე ცოტა ვიმნე თუ წარმოიდგენდა, რომ
ახალგაზრდა პაოლო ღირსეულად შეცვლიდა მამამის და გახდებოდა მსოფლიოს
ერთ-ერთი საუკეთესო მცველი.
მალდინის ცხოვრების საფეხბურთო გზა ეს მისი საგვარეულოს უნიკალური წარმატების მაგალითია, იდეალური კარიერის
მაგალითები, რომლის ანალოგის ნახვა მსოფლიოში პრაქტიკულად
შეუძლებელია. ლეგენდარული მამის შვილი უკვე დაბადებიდან იყო მომზადებული,
მიეღო მონაწილეობა პროექტში "ოქროს ბავშვი", მაგრამ პოპულარული ანდაზით,
ღმერთმა დააჯილდოვა ის არა მარტო ცნობილი ოჯახით, არამედ უნიკალური
ტალანტითაც. მთელი საფეხბურთო ცხოვრება, დაწყებული ადრინდელი ბავშობიდან
და დამთავრებული დღევანდელი დღით, პაოლო მალდინი დაკავშირებულია მხოლოდ
ერთ კლუბთან, სადაც მან გაატარა დაახლოებით 23 წელი, დაწყებული საბავშვო
გუნდით, დამთავრებული "მილანის" კაპიტნობით და იტალიის ეროვნული ნაკრებით.
ასეთ მდგომარეობას იშვიათად თუ შეხვდებით ფეხბურთში და მით უმეტეს ეს
ნამდვილად უნიკალურია
"მილანისთვის", რომელსაც ადრე ცოტა ხანს ჰქონდა ღრმა გარღვევა ბიუჯეტში და ისტორიულად შეეჩვია დაყრნობოდა თავის
შემადგენლობას, ვიდრე შეესრულებინა შემოქმედებითი, აღმზრდელობითი როლი ტალანტურ ახალგაზრდებთან.
გარდა ამისა, გამოსული ერთადერთ გუნდთან ერთად ცხოვრებაში, საფეხბურთო საუკუნე მალდინმა პრაქტიკულად დაამთხვია
პრეზიდენტ სილვიო ბერლუსკონის მოსვლის დღეს და ერთობლივი მუშაობით შეძლეს
კლუბი აეყვანათ მსოფლიო ფეხბურთის უმაღლეს მწვერვალზე. მხოლოდ მალდინი
იცავდა მშობლიური კლუბის ფერებს მოიგო ყველაფერი რაზეც ოცნება შეუძლია
ფეხბურთელს. მის კარიერაში არასდროს არ ყოფილა ჩავარდნა,რომელზეც
გამკლავება არ შეძლებოდა პაოლოს. პატარაობიდან ის სისტემატიურად დადიოდა
მწვერვალებზე, სანამ არ ავიდა წვერში, სადა უკვე ათეულობით წელია არის.
გასაკვირია, მაგრამ მას ხშირად უტევდა ტრავმები თუმცა იშვიათად თუ ვინმეს
შეეძლო მოეგო ორთაბრძოლა და თუ მითუმეტეს თეზისურად დავახასიათებთ
მალდინის ცხოვრებას, მაშინ უნდა ითქვას, რომ ის დაიბადა ვარსკვლავივით,
გაიზარდა ვარსკვალავად და გახდა ვარსკვლავი, ხოლო როგორც ჩანს ეს
ვარსკვლავი მუდამ იბრწყინებს. ჯერ კიდევ 1985 წლის 20 იანვარს მილანის
მწვრთნელი ლიენდხოლმი აყენებს ტალანტურ ბიჭს შემადგენლობაში
გასამგზავრებლი მაჩისთვის "უდინეზესთან" და აი სწორედ ეს მატჩი გახდა
დებიუტი, უდიდესი გზა პაოლო მალდინისთვის. უდინეზესთან მატჩი უკანასკნელი
თამაში იყო იმ სეზონზე სერია ა-ში, ხოლო ამის შემდგომ სეზონიდან პაოლო
მტკიცედ ეუფლება ძირითად შემადგენლობაში ადგილს. სადაც უკვე მრავალი წელია
თამაშობს.
მალდინი თამაშობდა მარცხენა ცენტრალურ მცველად სადაც მან შეძლო თავისი თამაშით მიეხწია სრულყოფილებისთვის,
აკონტროლებდა რა დროულად მინდორს, იამას რასაც დღეს თანამედროვე თამაშის მწვერვალი ეწოდება და მეტ ნაკლებად
მოახდინო დემონსტრაცია მსოფლიო ფეხბურთის ვარსკვლავის.
მალდინმა გამოჩენა ჯერ კიდევ 20 წლის უკან დაიწყო, ერთ-ერთმა ცნობილმა
მწვრთნელმა ამას "აქტიური მცველის სტილი" უწოდა და ერთ-ერთი საწყისი
წერტილი თანამედროვე ფეხბურთში. მაშინ, ასეთი სახოვნებით პაოლო მალდინი
სამართლიანად შეიძლება ჩაითვალოს ერთ-ერთი ძალის ფუძემდებლად, სისწრაფით
და მთავარი უნივერსალური თამაშით. გარდა ამისა, პაოლო
შესანიშნავად გრძნოდა თავს თავდასხმის ცენტრში, სადაც ის ეხლა
თამაშობს პარტნიორ ალექსანდრო ნესტასთან ერთად. "მცველი ღმერთისგან"-
ახასიათებს მის თამაშს, მილანის პრეზიდენტი სილვიო ბერლუსკონი და იშვიათად
თუ მოძებნი უფრო ზუსტ ფორმირებას. სანამ მალდინს 19 წელი შეუსრულდებოდა,
ის მიწვეული იქნა ეროვნულ ნაკრებში, სადაც მოიგო პირველი მატჩი 1988 წ.
31მარტს.ის გახდა მეორე ეროვნულ ნაკრების ისტორიაში, ხოლო პირველი იყო
სკვადრა აძურის ცნობილი მეკარე დინო ზოფი, რომელმაც შეძლო ნაკრებში 100
შეხვედრაში ეთამაშა.
მან პირველი მატჩი ითამაშა იტალიის ნაკრების კაპიტნის როლში ამერიკის
შეერთებულ შტატებში, იტალია-მექსიკის(1-1) შეხვედრაში 1994 წელს.
სიმპატიით, მაგრამ უმეტესობა დებიუტი მთავრდებოდა არახელსაყრელი ანგარიშით
ფრეთი. თუმცა ამას ხელი არ შეუშლია პაოლოს ოქროს კარიერისთვის. მალე
ქვეყნის ჩემპიონატში პაოლო ზეიმობს 700 მოგებას, რითითაც გაუსწრო
ლეგენდარულ ფრანკო ბარეზის.
მილანისთვის მებრძოლი მალდინი გახდა შემოქმედი ყველა იმ გამარჯვებების რაზეც კი ოცნება შეიძლებოდა. მის კარიერაში
ჩამოთვლილ მიხწევებს, შეუძლია დაიკავოს მთელი არქივი. პაოლო არის ექვსჯერ
ქვეყნის ჩემპიონი, 3-ჯერ მსოფლიო თასის მფლობელი, 2 შიადაკონტინენტური
თასის, 3 ევროპის სუპერთასის...... ხო, აბა რისი თქმა შეიძლება ასეთ
მიხწევებზე, როცა უდიდეს კლუბებს შეუძლიათ იტრაბახონ ერთეული
მოთამაშეებით. 90 ბრინჯაო და 94 ვერცხლი უმაღლესი მიხწევაა ყველასთვის,
თუმცა არა მალდინისთვის.
2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის მოვლენები იაპონიასა და კორეაში ჯერ
კიდევ ცინცხალია მეხსიერებაში და ისევ აყენებს ტკივილს "სკვადრა აძურის"
გულშემატკივრებს.
მატჩი კორეასთან საბოლოოა მალდინის კარიერაში როგორც ეროვნული ნაკრების
მოთამაშესთვის. "მე ძალიან ვწუხვარ, რომ ჩემი დაშორება "სკვადრა
აძურასთან" გამოდგა ასეთი ხანმოკლე"- თქვა მატჩის შემდგომ პაოლომ.
ყურადღება რომ არ მიქცეს იმ თამაშს, რასაც მალდინი დღეს გვიჩვენებს
"მილანში", მისი გადაწყვეტილება დატოვოს იტალიის ეროვნული ნაკრები
უცვლელია. "მე მსიამოვნებს, რომ ჯოანი ტრაპატონი და ძემი გუნდი ეროვნულ
ნაკრებში მიხმობს დასარჩენად, მაგრამ მე ვფიქრობ რომ მე მათ, უკვე აღარ
ვჭირდები"- ამბობს პაოლო. "მიმეღო გადაწყვეტილება დამემთავრებინა გამოსვლა
ეროვნულ ნაკრებში, არ იყო იოლი და ახლა უკვე მე მას არ შევცვლი".
მალდინებს აქვთ დიდი ოჯახი. მამას ჩეზარე მალდინს და დედას მარია ლუიზას 6 შვილი ჰყავთ. პაოლოს ორი უმცროსი ძმა
(ალექსანდრე და პიერ ჩეზარე) და სამი უფროსი დები (მონიკა, დონატელა და ვალენტინა) ჰყავს.
